Kinderen van de rivier- Duolezen

Leeservaring

Titel: Kinderen van de rivier
Auteur: Lisa Wingate
Uitgeverij: Ambo Anthos
Genre: roman
Verschijningsdatum: 15-02-2018

Gelezen voor uitgeverij Ambo Anthos, waarvoor dank. 

¶Het hart weet 't nog wel, dat is niet vergeten van wie het houdt.¶

Beste lezers,

Op Facebook was er een mooie actie voor duolezen. Tot mijn grote verbazing mochten Shirley Pellikaan & mijzelf samen het boek gaan lezen. Met Shirley heb ik vaak leuke facebook-babbels. De boeken werden thuisgestuurd door Ambo Anthos. Het verhaal is gebaseerd op waargebeurde feiten. We kregen naast de 2 boeken leesclubvragen en achtergrond informatie over kinderen die werden ontvoerd en terecht kwamen in een weeshuis. Dat geeft het lezen natuurlijk een extra tintje.

Voor Shirley maakte ik een mooi pakketje met het boek, een kopie van de leesclubvragen en achtergrondinfo. Ik kocht een leuk notitieboekje en leuke pen. Dat is wel zo handig bij het lezen. En we konden beginnen.

Het verhaal via de flaptekst

"Kinderen van de rivier' van Lisa Wingate begint in Memphis in 1939. De twaalfjarige Rill leidt met haar broertje en zusjes een zorgeloos leven op een woonboot aan de Mississippi. Dan slaat het noodlot toe: de kinderen worden ontvoerd en komen terecht in een weeshuis. Daar zijn ze overgeleverd aan de grillen van een wrede directrice. De jonge Rill doet er alles aan om haar broertje en zusjes bij elkaar te houden.

In het South Carolina van nu leidt de rijke Avery Stafford een geweldig leven. Een toevallige ontmoeting dwingt haar om haar familiegeschiedenis onder de loep te nemen, er blijkt meer verzwegen te zijn dan ze ooit had kunnen vermoeden.

"Kinderen van de rivier' is gebaseerd op het waargebeurde verhaal van weeshuisdirecteur Georgia Tann, die kinderen uit arme gezinnen ontvoerde en verkocht aan rijke families.

Na het lezen: Leesclubvragen

1. Kinderen uit de rivier wisselt het historisch verhaal van de Fosskinderen af, met het hedendaagse verhaal van Avery Stafford.
Had je een favoriete verhaallijn? Welke was dat en waarom?

Shirley: Het verhaal van de Foss kinderen sprak mij meteen meer aan vanaf het begin dan het verhaal van Avery Stafford, omdat de achterzijde van het boek vertelde over de vermiste kinderen en ik het boek daarom wilde lezen. Ik kon in het begin heel moeilijk in het verhaal van Avery komen, het stuk over de hoge kringen waarin zij zich begaf en wat ze allemaal moest doen voor het aanzien vond ik te langdradig. Het duurde lang voordat je zag dat het iets te maken zou kunnen hebben met het verhaal van de Staffords. Ook in de zijlijnen verwerkte stukjes over haar vaders ziekte vond ik geen toegevoegde waarde. Het duurde dan ook lang voordat ik in dat deel van het verhaal zat. Het verhaal van de Fosskinderen  trok meteen aan je, al vanaf de rivier. Het raakte meteen een gevoelige snaar.

Annette: Het verhaal over Rill met haar familie is heel aandoenlijk en triest. Maar het verhaal van Avery heeft mijn hart ook gestolen. En wat zij allemaal ontdekt over bepaalde familiegeheimen, maar ook de inzichten die ze zelf krijgt. Prachtig.

2. Veel familie hebben op een of andere manier te maken met adoptie en pleegzorg. Komt er adoptie of pleegzorg voor in jouw familiegeschiedenis?
Zo ja, hoe heeft dat jouw mening over de reis van de Foss Kinderen en Avery’s zoektocht naar hun familiegeschiedenis beïnvloed?

Shirley: In mijn familie komt ook 1 adoptie voor, nu zo’n 20 jaar geleden. Vooraf aan het lezen heb ik daar nooit aan gedacht, omdat het voor ons zo gewoon is dat het meisje er is, ongeacht waar ze vandaan komt, ze hoort echt bij onze familie. Je staat er niet altijd echt bij stil dat ze elders een papa en mama had. Pas na het lezen van het boek dacht ik er meer over na. Ik kan alleen maar hopen dat zij wel op een eerlijke manier bij haar ouders is weggehaald, met hun toestemming. Dat het verhaal wat bij de adoptie is verteld ook echt waar is. 

Annette: Nee, in mijn familie is er geen adoptie geweest. Niet dat ik weet. Wel is mijn familie een keer in het tv-programma van spoorloos geweest. Familie zocht elkaar. Maar er was geen adoptie aan de hand. Wel iets anders. 

3. Kinderhandel, misbruik en economisch achterstand brengen de levens en toekomst van kinderen nog steeds in gevaar. Wat kunnen wij als gewone burgers doen om te voorkomen dat kinderen een veilige en fijne jeugd ontnomen wordt?

Shirley: Je leest het dagelijks in de kranten dat er kinderen verdwijnen , vermist en nooit meer terug gevonden worden. Niet alleen in Nederland , maar over de hele wereld. Kinderen die ontvoerd worden, zonder dat iemand dat ziet. Het overkomt niet alleen mensen in de laagste klassen van de bevolking. Kijk voortdurend met open ogen naar je omgeving, wellicht dat we signalen dan op tijd kunnen opmerken.

Annette: Wij kunnen goed op onze kinderen passen en ze een warm thuis geven. Voldoende aandacht. En uitleg geven over wat er allemaal in de wereld kan gebeuren. Onze kinderen niet bang maken, maar bewust en niet met vreemden mee.

3b. Hoe kan de maatschappij zich inzetten om te voorkomen dat mensen als Georgia Tann misbruik maken van de meest kwetsbare mensen onder ons?

Shirley: Helaas is vaak lastig na te gaan, dat er mensen over de rug van de zwakkeren profiteren met slechte bedoelingen. Op tijd signaleren is een ding, maar vaak neemt men eerst een afwachtende houding aan  en wordt het veel te laat onderkent dat er iets aan de hand is en komt hulpverlening te laat op gang of krijgt men eenvoudigweg de vinger er niet achter. En in veel landen is de mogelijkheid voor hulp er gewoonweg niet. Georgia Tann had slechte bedoelingen en had nooit het heft in eigen handen mogen nemen en beslissen over het leven van al deze kinderen, maar ook door te weinig hulp in onze huidige maatschappij raken ouders wanhopig en bieden ze zelf hun kinderen aan in het illegale circuit of gaan nog een stapje verder door hun baby om het leven te brengen, als ze geen uitweg meer zien zonder hulp. Ook dat steekt en zou absoluut nooit zo ver mogen komen, ik denk dat wij daarin in ons land echt nog veel te kort schieten.

Annette: Regels en controle op documenten en de regels, dat kan een hoop schelen. Maar is er sprake van corruptie, dan wordt het toch echt lastig.

4. Heb je naar meer informatie over Gergia Tann en de Tennessee Children ‘s  Home Society gezocht nadat je het boek had gelezen?

Shirley: Na het lezen van het boek, dat een danige indruk achter liet, ben ik gaan googlen en vond informatie over George Tann en enkele verhalen van ouders die hun kind nog wel terug hadden gevonden. Ik zoog de informatie op en kon niet stoppen met lezen.

O.a het verhaal van Alma Sipple, die in 1990 , dus nog ver voor het openstellen van de dossiers van Tennessee’s Children’s Home Society (1995) haar dochter Irma ( nu Sandra ) terug vond. Na 44 jaar werden moeder en dochter herenigd. Ze vertelde dat ze destijds nog niet getrouwd was met de vader van Irma, omdat hij uitgezonden was naar Panama, maar bij terugkomst zouden ze zo spoedig mogelijk trouwen. Terwijl ze alleen woonde kwam Georgia Tann op bezoek onder het mom van verhalen die ze had gehoord over vermeend misbruik om zo de thuis situatie stiekem te kunnen bekijken waarin Alma als alleenstaande vrouw zich bevond. Na een paar dagen kwam ze wederom terug en zei dat ze vond dat baby Irma er slecht en ziek uit zag en bood ze aan om Irma gratis in het ziekenhuis te laten behandelen. Alma had geen geld en er alles voor over om haar baby gezond te laten worden. Ze gaf Irma mee. De volgende dag bezocht ze Irma die er springlevend en actief uit zag, maar ze kreeg haar niet mee. Ze belde elke dag om te vragen hoe het ging en uiteindelijk werd haar verteld dat Irma overleden was aan pneumonia. Ze mocht de begrafenis niet zelf regelen en Georgia Tann wilde haar niet te woord staan. Na maanden steeds bellen werd haar gezegd dat de zaak gesloten was. Haar hart was ondertussen gebroken. Ze probeerde het graf te zoeken maar vond het nooit. Maar ze gaf nooit op, ze bleef zoeken. Telkens dacht ze aanknopingspunten te hebben, maar hield het spoor abrupt op. Totdat ze in december 1989 de tv aan had staan waar toevallig een programma Onopgeloste mysteries speelde. Ze herkende plots Georgia Tann er in en bleef aan de buis genageld zitten kijken. Het was alsof het haar verhaal was. Een groep mensen van vele vrijwilligers waren een project opgestart om ouders en kinderen proberen te herenigen. Aan het einde verzocht men mensen die dachten dat ze een van de ouders of kinderen waren uit de tijd van Georgia Tann contact op te nemen.  Alma zag eindelijk weer een lichtpuntje om alsnog haar dochter terug te vinden. Ze voorzag ze van alle info die ze had en kreeg niet veel later te horen dat ze Irma terug gevonden hadden en dat ze inderdaad nooit overleden was. Irma , ondertussen Sandra hetende, wilde graag contact Haar adoptie ouders hadden haar enorm verwend en ze was inmiddels een goede verpleegster geworden en wist totaal niets van haar achtergrond dat ze destijds eigenlijk ontvoerd was, alleen dat ze geadopteerd was. Dit is slechts een van de voorbeelden hoe Georgia Tann te werk ging vroeger , maar ze had vele scenario’s bedacht om illegaal aan ‘haar’ kinderen te komen en verdiende er meer dan 10 miljoen mee in ruim 25 jaar . In 1950 net voor ze berecht kon worden is ze overleden.

Annette: ja, ik heb wel het een en ander opgezocht. Bij de eerste pogingen lukte dit niet. Maar bij het googlen van Georgia Tann, kwam er echt veel voorbij. Dit was heel indrukwekkend. Tevens zaten er ook artikelen bij de boeken. Het was de nare tijd in de dertiger jaren en de maatschappij, die dit toen mede in de hand werkte volgens mij.

4b. Wat heb je geleerd? Kan je op basis van de informatie inschatten wat de drijfveer van Georgia Tann is geweest? 

Shirley: Ik denk dat Georgia door haar afkomst wel eerst goede bedoelingen had. Maar toen doordraaide om het grote geld. Ze was zelf afkomstig uit een welvarend gezin, haar vader was rechter en haar vader had vaak zaken onder zijn hoede over kinderen die aan de staat waren toegewezen. Georgia ging zich daar ook in verdiepen , haar broer adopteerde ook een van deze kinderen. Haar vader zorgde ervoor dat ze een adoptie bureau kon beginnen. Alleen er was destijds weinig toezicht op waardoor dit zo uit de hand heeft kunnen lopen en mensen die kwaad willend waren als Georgia Tannongestraft hun gang konden gaan helaas.

Annette: Ik denk ook dat Georgia Tann het heeft opgezet om mensen te helpen, maar ze is hier flink in doorgeschoten. En door de corrupte en hogere heren in functie is dit een tijd zo gehandhaafd.

5. Waarom werkten zoveel mensen met haar mee, terwijl ze wisten dat deze kinderen er erg onder leden?

Shirley: De mensen die onder haar dienst vielen kwamen zelf ook arme milieus en wilden voor hun kinderen betere omstandigheden. Georgia maakte misbruik van deze mensen, door ze een spiegel voor te houden en beter leven te beloven maar in werkelijkheid werden ze gechanteerd. Uiteindelijk konden ze niet meer terug.

Annette: Ik denk dat geld en macht hier een rol in heeft gespeeld. Veel mensen wisten ervan, maar lieten het zo. Met de gedachte, dat de arme kinderen toch geen toekomst zouden hebben. Tevens was daar de “Amerikaanse Grote Depressie” het land ging door een dal.

5b. Kwam Georgina’s dubieuze werk voort uit politieke corruptie en de sociale verhoudingen van die tijd of zou zoiets dergelijks vandaag de dag ook nog kunnen gebeuren?

Shirley: Heden ten dage gebeurd dit nog steeds, daar hoeft geen politieke corruptie achter te zitten. Kijk naar landen als Brazilië ed. waar pure armoede heerst in de sloppenwijken, daar is niet alleen kinderhandel voor adoptie maar ook kinderhandel voor hun organen. En wat al niet meer. We weten zoveel niet 

Annette: Als ik op internet zo alles bekijk, gebeurt het helaas nog. In de landen van grote armoede, zal er iemand een oogje dichtknijpen. Tot grote onrust van de ouders, die hun kinderen kwijt zijn.

Na het lezen: de nieuwsgierige vragen

1. Wat vond je mooi en minder mooi aan dit boek?

Shirley: 1. Mooi aan het boek : Het was een tragedie maar toch las het ook als een roman. Ik vond vooral Rill (no-poiler**) een sterke persoonlijkheid zo klein als ze was.

Minder mooi, hier en daar wat langdradig en een dingen te veel uitgediept zonder dat het toegevoegde waarde had .

Annette: Mooi verhaal vond ik het relaas van Avery en Trent. Minder mooi..even nadenken..het boek had iets minder dik mogen zijn. Mooie beschrijvingen gaven de boek een extra tintje, maar daardoor werd het ook langdradig.  

2. Na dit boek, wat lees je het liefst: thrillers, fictie, non-fictie.

Shirley: Mijn volgende boek gaat zeker weer een echte thriller zijn.
Annette: Ik lees graag thrillers, dan komt non-fictie, dan komt fictie

3. Welk cijfer geef jij dit boek?

Shirley: Ik ga het 4 sterren geven.
Annette: ik geef het een dikke 4 sterren.

4. Was het te volgen, qua personages Rill en Avery?

Shirley: Ik vond het goed te volgen, hoewel je wel goed alle namen en familie verbanden uit elkaar moest zien te houden, zeker nadat de namen veranderd waren in het tehuis.

Annette: Het was goed te volgen, maar je moet er wel even bij blijven. Er wordt veel verteld en veel beschreven. De details zijn mooi verwoord. De omgeving wordt zeer goed weergegeven. De uitgebreide vertellingen kunnen je ook ven van het onderwerp afhouden.

5. Ga je meer lezen van deze auteur?

Shirley: Ik ben wel nieuwsgierig naar een volgend boek van deze auteur, maar niet direct .
Annette: Na een aantal andere boeken, zal ik deze auteur zeker onthouden. Ze schrijft prachtig. Maar nu zou ik weer een thriller gaan lezen.



Dit boek is met veel plezier duo-gelezen. Het is een indrukwekkend verhaal.
Heel bijzonder om dit zo te lezen. Shirley, superleuk en bedankt voor het duolezen. En natuurlijk Ambo Anthos, voor de mooie boeken.

Hartelijke groeten,

Annette Overvoorde, van boekenblog Birdys Boeken
& Shirley Pellikaan, van boekenblog De oude Blz. https://deoudeblz.wordpress.com

De twee boeken, voor het Duolezen zijn ontvangen. 

Dan een mooi pakketje maken met het boek voor Shirley Pellikaan